آزمایش Progesterone, Serum

آزمایش سطح پروژسترون در سرم (Progesterone, Serum)

موارد کاربرد:

• تشخیص وقوع تخمک‌گذاری در چرخه قاعدگی
• ارزیابی ناباروری
• بررسی خونریزی غیرطبیعی رحمی
• ارزیابی سلامت جفت در بارداری‌های پرخطر
• بررسی اثربخشی تزریق پروژسترون در اوایل بارداری
• بررسی برخی اختلالات غدد فوق کلیوی

اطلاعات بالینی:

منابع تولید پروژسترون شامل غدد فوق کلیوی، جسم زرد (کورپوس لوتئوم) و جفت است.
غدد فوق کلیوی: معمولاً سطح قابل توجهی از پروژسترون وارد گردش خون نمی‌کنند مگر در موارد وجود تومور ترشح‌کننده.
جسم زرد: پس از تخمک‌گذاری، افزایش سطح پروژسترون باعث آماده‌سازی رحم برای لانه‌گزینی تخمک لقاح‌یافته می‌شود.
جفت: از پایان سه‌ماهه اول بارداری، جفت منبع اصلی ترشح پروژسترون خواهد بود.

مقادیر مرجع:

زنان:

• فاز فولیکولی: ≤0.89 ng/mL
• فاز تخمک‌گذاری: ≤12 ng/mL
• فاز لوتئال: 1.8 – 24 ng/mL
• پس از یائسگی: ≤0.20 ng/mL

بارداری:

• سه‌ماهه اول: 11 – 44 ng/mL
• سه‌ماهه دوم: 25 – 83 ng/mL
• سه‌ماهه سوم: 58 – 214 ng/mL

تفسیر:

مقادیر بیش از 10 ng/mL در روزهای ۲۱ تا ۲۳ چرخه قاعدگی معمولاً نشانه تخمک‌گذاری نرمال هستند. مقادیر کمتر ممکن است نشان‌دهنده عدم تخمک‌گذاری، نارسایی جسم زرد، یا زمان نامناسب نمونه‌گیری باشند.

سطوح بالای پروژسترون ممکن است در برخی کیست‌های تخمدانی، حاملگی مولار، سرطان‌های نادر، هیپرپلازی مادرزادی آدرنال یا تومورهای بیضه دیده شود.

سطوح پایین ممکن است با پره‌اکلامپسی، کاهش عملکرد تخمدان، بارداری خارج‌رحمی یا سقط مرتبط باشند.

ملاحظات:

• برای ارزیابی عملکرد جسم زرد، دانستن فاز چرخه قاعدگی ضروری است.
• مصرف مکمل‌های استروژن یا پروژسترون بر نتایج تأثیرگذار است.
• آنتی‌بادی علیه موش یا پروتئین‌های آزمایشگاهی ممکن است باعث تداخل در آزمایش شود.

منابع: Tietz, CALIPER, Mayo Clinic