آزمایش Beta-2 Glycoprotein 1 Antibodies, IgG and IgM, Serum
موارد استفاده:
- ارزیابی بیماران مشکوک به سندرم آنتی‌فسفولیپید از طریق شناسایی آنتی‌بادی‌های Beta-2 Glycoprotein 1 IgM و IgG.
- آزمایش خط اول در مواردی که سندرم آنتی‌فسفولیپید به شدت مشکوک باشد، همراه با آزمایش آنتی‌بادی‌های کاردیولیپین (IgG و IgM) و آنتی‌کواگولانت لوپوس.
- تخمین خطر ترومبوز و/یا مشکلات مرتبط با بارداری در بیماران مبتلا به لوپوس سیستمیک.
اطلاعات پروفایل:
| Test Id | Reporting Name | Available Separately | Always Performed |
|---|---|---|---|
| GB2GP | Beta 2 GP1 Ab IgG, S | Yes | Yes |
| MB2GP | Beta 2 GP1 Ab IgM, S | Yes | Yes |
روش: Enzyme-Linked Immunosorbent Assay (ELISA)
نام گزارش: Beta 2 GP1 Ab, IgM/IgG, S
نام‌های دیگر:
- Beta-2 GP1 Ab IgG
- Beta-2 GP1 Ab IgM
- B2GP1 (Beta-2 Glycoprotein 1)
نوع نمونه: سرم (Serum)
نیازمندی‌های آزمایش اضافی:
معیارهای تشخیصی برای سندرم آنتی‌فسفولیپید شامل حضور حداقل یکی از موارد زیر است:
آنتی‌کواگولانت لوپوس، آنتی‌بادی‌های کاردیولیپین، و آنتی‌بادی‌های Beta-2 Glycoprotein 1 IgG یا IgM.
در نظر داشته باشید که CLPMG / آنتی‌بادی‌های فسفولیپید (کاردیولیپین) IgG و IgM، سرم و
ALUPP / پروفایل آنتی‌کواگولانت لوپوس، پلاسما را به صورت همزمان با این آزمایش سفارش دهید.
نمونه مورد نیاز:
- لوله/ظرف جمع‌آوری:
- ترجیحی: ژل سرم
- قابل قبول: درپوش قرمز
- لوله/ظرف ارسال: ویال پلاستیکی
- حجم نمونه: 0.5 میلی‌لیتر
- دستورالعمل جمع‌آوری: نمونه را سانتریفیوژ کرده و سرم را به ویال پلاستیکی منتقل کنید.
فرم‌ها:
در صورت عدم سفارش الکترونیکی، یکی از فرم‌های زیر را کامل، پرینت و همراه نمونه ارسال کنید:
- درخواست عمومی (T239)
- درخواست آزمایش انعقادی (T753)
حداقل حجم نمونه: 0.4 میلی‌لیتر
دلایل رد نمونه:
| وضعیت | وضعیت نمونه |
|---|---|
| همولیز شدید | رد |
| لیپمی شدید | رد |
| ایکتر شدید | قابل قبول |
| نمونه‌های حرارت دیده | رد |
اطلاعات پایداری نمونه:
| نوع نمونه | دمای نگهداری | زمان | ظرف ویژه |
|---|---|---|---|
| سرم | یخچالی (ترجیحی) | 21 روز | – |
| سرم | منجمد | 21 روز | – |
موارد استفاده
- ارزیابی بیماران مشکوک به سندرم آنتی‌فسفولیپید از طریق شناسایی آنتی‌بادی‌های Beta-2 Glycoprotein 1 IgM و IgG.
- آزمایش خط اول در مواردی که سندرم آنتی‌فسفولیپید به شدت مشکوک باشد، همراه با آزمایش آنتی‌بادی‌های کاردیولیپین (IgG و IgM) و آنتی‌کواگولانت لوپوس.
- تخمین خطر ترومبوز و مشکلات مرتبط با بارداری در بیماران مبتلا به لوپوس سیستمیک.
اطلاعات کلینیکی
سندرم آنتی‌فسفولیپید (APS) به عنوان یک بیماری خودایمنی سیستمیک تعریف شده که با ترومبوز یا مشکلات خاص مرتبط با بارداری و وجود مداوم آنتی‌بادی‌های آنتی‌فسفولیپید مشخص می‌شود. این سندرم شامل آزمایش‌هایی مانند LAC، آنتی‌بادی‌های IgG/IgM به کاردیولیپین (aCL)، و آنتی‌بادی‌های Beta-2 Glycoprotein I (anti-B2GPI) است.
بر اساس معیارهای جدید ACR/EULAR در سال 2023، آزمایش مثبت برای آنتی‌بادی‌های aPL در سه سال گذشته همراه با معیارهای بالینی مرتبط برای تشخیص APS ضروری است.
مقادیر مرجع
آنتی‌بادی‌های Beta-2 Glycoprotein 1 IgG:
- <15.0 SGU: منفی
- 15.0-39.9 SGU: ضعیف مثبت
- 40.0-79.9 SGU: مثبت
- >=80.0 SGU: شدیداً مثبت
آنتی‌بادی‌های Beta-2 Glycoprotein 1 IgM:
- <15.0 SMU: منفی
- 15.0-39.9 SMU: ضعیف مثبت
- 40.0-79.9 SMU: مثبت
- >=80.0 SMU: شدیداً مثبت
تفسیر
نتایج مثبت برای آنتی‌بادی‌های Beta-2 Glycoprotein 1 (B2GPI) IgG و IgM، همراه با علائم بالینی خاص، ممکن است تشخیص سندرم آنتی‌فسفولیپید (APS) را تأیید کند.
ملاحظات
ایمونوآسی‌های شناسایی آنتی‌بادی‌های آنتی‌فسفولیپید ممکن است بین آنتی‌بادی‌های خاص APS و آنتی‌بادی‌های مرتبط با عفونت‌ها تمایز قائل نشوند. بنابراین، مستندسازی مداوم آنتی‌بادی‌ها طبق راهنمای 2006 Sapporo برای بهترین عملکرد پیشنهاد می‌شود.
منابع کلینیکی
- Miyakis S, Lockshin MD, Atsumi T, et al. International consensus statement on an update of the classification criteria for definite antiphospholipid syndrome (APS). J Thromb Haemost. 2006;4(2):295-306
- Pengo V, Bison E, Denas G, et al. Laboratory diagnostics of antiphospholipid syndrome. Semin Thromb Hemost. 2018;44(5):439-444
- Barbhaiya M, Zuily S, Naden R, et al. The 2023 ACR/EULAR antiphospholipid syndrome classification criteria. Arthritis Rheumatol. 2023;75(10):1687-1702
توضیحات روش
آنتی‌ژن Beta-2 Glycoprotein (B2GPI) تصفیه‌شده به دیواره‌های یک پلیت میکروول پلی‌استایرن متصل می‌شود تا آنتی‌ژن در حالت طبیعی خود حفظ شود. کنترل‌های از پیش رقیق‌شده و سرم‌های رقیق‌شده بیمار به چاهک‌های جداگانه اضافه می‌شوند و اجازه می‌دهند آنتی‌بادی‌های B2GPI IgM یا IgG موجود به آنتی‌ژن ثابت شده متصل شوند. نمونه‌های متصل نشده شسته شده و یک ترکیب آنزیمی ضد IgM یا IgG انسانی به هر چاهک اضافه می‌شود. یک انکوباسیون دوم به ترکیب آنزیمی اجازه می‌دهد که به آنتی‌بادی‌های بیمار که به میکروول متصل شده‌اند، متصل شود. پس از شستشوی ترکیب آنزیمی متصل نشده، فعالیت آنزیمی باقی‌مانده با افزودن یک زیرلایه کروموژنیک و اندازه‌گیری شدت رنگ ایجاد شده ارزیابی می‌شود. آزمایش با اندازه‌گیری شدت رنگ ایجاد شده در چاهک‌های بیمار و مقایسه آن با منحنی کالیبراسیون 5 نقطه‌ای ارزیابی می‌شود. نتایج نیمه‌کمی در واحدهای استاندارد IgM و IgG ضد B2GPI (SMU و SGU به ترتیب) گزارش می‌شوند.
منابع: برگه‌های محصول QUANTA Lite beta 2 GP1 IgM ELISA و IgG ELISA. Inova Diagnostics.
گزارش PDF
خیر
روزهای انجام آزمایش
دوشنبه تا شنبه
دسترسی به گزارش
2 تا 6 روز
زمان نگهداری نمونه
14 روز
محل آزمایشگاه انجام‌دهنده
روچستر
هزینه‌ها
کاربران مجاز می‌توانند با ورود به سیستم قیمت‌های آزمایش به اطلاعات دقیق هزینه دسترسی پیدا کنند.
مشتریانی که دسترسی به سیستم قیمت‌های آزمایش ندارند، می‌توانند 24 ساعته و هفت روز هفته با خدمات مشتریان تماس بگیرند.
مشتریان جدید باید با نماینده حساب خود تماس بگیرند. برای کمک، با خدمات مشتریان تماس بگیرید.
طبقه‌بندی آزمایش
این آزمایش توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) تأیید شده یا از آن معاف است و طبق دستورالعمل‌های سازنده استفاده می‌شود. ویژگی‌های عملکرد توسط کلینیک مایو مطابق با الزامات CLIA تأیید شده است.
اطلاعات کد CPT
86146 x 2
اطلاعات LOINC®
| Test Id | Test Order Name | Order LOINC Value |
|---|---|---|
| B2GMG | Beta 2 GP1 Ab, IgM/IgG, S | 72488-0 |
| Result Id | Test Result Name | Result LOINC Value |
| GB2GP | Beta 2 GP1 Ab IgG, S | 44448-9 |
| MB2GP | Beta 2 GP1 Ab IgM, S | 44449-7 |