آزمایش Zinc Transporter 8 (ZnT8) Antibody, Serum

نوع نمونه:
سرم

نمونه مورد نیاز:

• ظرف/لوله جمع‌آوری:
  • ترجیحی: درپوش قرمز
  • قابل قبول: ژل سرم
• ظرف/لوله ارسال: ویال پلاستیکی
• حجم نمونه: 2 میلی‌لیتر

دستورالعمل جمع‌آوری:
نمونه را سانتریفیوژ کرده و سرم را در یک ویال پلاستیکی منتقل کنید.

حداقل حجم نمونه:
1 میلی‌لیتر

موارد رد نمونه:

• همولیز شدید: قابل قبول
• لیپمیا شدید: قابل قبول
• ایکتروس شدید: قابل قبول

اطلاعات پایداری نمونه:

کاربرد:

• تمایز بالینی بین دیابت نوع 1 و دیابت نوع 2
• شناسایی افرادی که در معرض خطر دیابت نوع 1 قرار دارند (از جمله بستگان پرخطر بیماران مبتلا به دیابت و افراد مبتلا به دیابت بارداری)
• پیش‌بینی نیاز آینده به درمان با انسولین در بیماران دیابتی با شروع بزرگسالی

اطلاعات بالینی:

آنتی‌بادی‌های خودی جزیره لوزالمعده از دهه 1970 با دیابت نوع 1 مرتبط بوده‌اند. از سال 1988، چندین آنتی‌ژن خودی که این آنتی‌بادی‌ها علیه آن‌ها تشکیل می‌شوند، شناسایی شده‌اند. این آنتی‌ژن‌ها شامل پروتئین مرتبط با انسولینوما 2 (IA-2)، گلوتامیک اسید دکربوکسیلاز 65 (GAD65)، انسولین، و اخیراً انتقال‌دهنده روی ZnT8 هستند. تنها 4% تا 7% از بیماران دیابت نوع 1 فاقد آنتی‌بادی هستند، کمتر از 10% تنها یک مارکر دارند، و حدود 70% سه یا چهار مارکر دارند. این یافته‌ها در آزمایشگاه‌های تخصصی مختلف در سراسر جهان تأیید شده‌اند.

یکی یا چند مورد از این آنتی‌بادی‌ها در 93% تا 96% از بیماران مبتلا به دیابت نوع 1، چه در کودکان و چه در بزرگسالان، شناسایی می‌شود. این آنتی‌بادی‌ها همچنین در بستگان بیماران دیابت نوع 1 قبل از شروع علائم بالینی قابل شناسایی هستند. به دلیل شروع علائم در بزرگسالی، چاقی اجتماعی و عدم نیاز اولیه به انسولین، برخی از بیماران دیابت نوع 1 به اشتباه به عنوان دیابت نوع 2 تشخیص داده می‌شوند. این بیماران، که به عنوان “دیابت خودایمنی نهفته در بزرگسالی” یا دیابت نوع 1 شناخته می‌شوند، می‌توانند با شناسایی یک یا چند آنتی‌بادی جزیره‌ای، از بیماران دیابت نوع 2 متمایز شوند. افراد مبتلا به دیابت بارداری نیز می‌توانند با شناسایی یک یا چند آنتی‌بادی جزیره‌ای (از جمله آنتی‌بادی ZnT8)، برای خطر آینده دیابت طبقه‌بندی شوند.

مقادیر مرجع:

<15.0 U/mL

تفسیر:

• سرم مثبت برای آنتی‌بادی ZnT8 (>=15 IU/mL) می‌تواند نشان‌دهنده موارد زیر باشد:
  • تشخیص دیابت نوع 1
  • خطر بالای ابتلا به دیابت در آینده
  • نیاز کنونی یا آینده به درمان با انسولین در بیماران دیابتی

احتیاطات:

نتایج منفی تشخیص یا خطر آینده دیابت نوع 1 را رد نمی‌کند. خطر ابتلا به دیابت نوع 1 ممکن است با آزمایش آنتی‌بادی‌های دیگر (مانند آنتی‌بادی‌های هدفمند انسولین، IA2 و GAD65) و مارکرهای ژنتیکی HLA بیشتر مشخص شود. پایش دقیق هیپرگلیسمی روش اصلی تعیین نیاز به درمان با انسولین است.

منابع بالینی:

• Bingley PJ: Clinical applications of diabetes antibody testing. J Clin Endocrinol Metab 2010;95:25-33
• Andersson C, Vaziri-Sani F, Delli A, et al: Triple specificity of ZnT8 autoantibodies in relation to HLA and other islet autoantibodies in childhood and adolescent type 1 diabetes. Pediatr Diabetes 2013;14:97-105
• Dereke J, Nilsson C, Landin-Olsson M, Hillman M: Prevalence of zinc transporter 8 antibodies in gestational diabetes mellitus. Diabet Med 2012;29:e436-439
• Gorus FK, Balti EV, Vermeulen I, et al: Screening for insulinoma antigen 2 and zinc transporter 8 autoantibodies: a cost-effective and age-independent strategy to identify rapid progressors to clinical onset among relatives of type 1 diabetic patients. Clin Exp Immunol 2013;171:82-90
• Petruzelkova L, Ananieva-Jordanova R, Vcelakova J, et al: The dynamic changes of zinc transporter 8 autoantibodies in Czech children from the onset of Type 1 diabetes mellitus. Diabet Med 2014;31:165-171

توضیحات روش:

آنتی‌بادی‌های انتقال‌دهنده روی 8 (ZnT8) عمدتاً علیه دامنه C ترمینال ZnT8 هدایت می‌شوند. روش ELISA آنتی‌بادی ZnT8 بر اساس اصل اتصال دوطرفه طراحی شده است که توانایی آنتی‌بادی‌های دوگانه ZnT8 را برای اتصال به ZnT8 پوشش داده شده در چاهک صفحه با یک بازو و اتصال به ZnT8-بیوتین مایع با بازوی دیگر به کار می‌گیرد.

کالیبراتورها یا نمونه‌های سرم غیردقیق در دو نسخه به چاهک‌های صفحه پوشش داده شده با ZnT8 اضافه شده و به مدت یک شب انکوبه می‌شوند. سپس ZnT8-بیوتین به هر چاهک و صفحه اضافه می‌شود. پس از یک انکوباسیون دیگر، عمل مکش و شستشو انجام می‌شود و استرپتاویدین-پراکسیداز به هر چاهک اضافه می‌شود. دوباره یک انکوباسیون، مکش، و شستشو انجام می‌شود و سپس سوبسترا پراکسیداز اضافه می‌شود. پس از انکوباسیون نهایی، محلول توقف 0.5 مول/L H2SO4 به هر چاهک اضافه می‌شود. جذب نوری در 450 نانومتر اندازه‌گیری می‌شود و با چاهک‌هایی که فقط حاوی سوبسترا پراکسیداز و H2SO4 هستند مقایسه می‌شود.

گزارش PDF:

خیر

روزهای انجام آزمایش:

سه‌شنبه، پنج‌شنبه

زمان آماده بودن گزارش:

3 تا 7 روز

محل آزمایشگاه:

Rochester

هزینه‌ها:

کاربران مجاز می‌توانند با ورود به سیستم قیمت‌های آزمایش، اطلاعات دقیق در مورد هزینه‌ها را مشاهده کنند.

مشتریانی که به قیمت‌های آزمایش دسترسی ندارند می‌توانند به‌صورت 24 ساعته و 7 روز هفته با خدمات مشتریان تماس بگیرند.

مشتریان بالقوه باید با نماینده حساب خود تماس بگیرند. برای کمک، با خدمات مشتریان تماس بگیرید.

طبقه‌بندی آزمایش:

این آزمایش بر اساس دستورالعمل‌های سازنده اصلاح شده است. ویژگی‌های عملکرد آن توسط کلینیک مایو مطابق با الزامات CLIA تعیین شده است. این آزمایش توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) تأیید یا تایید نشده است.

اطلاعات کد CPT:

86341

اطلاعات LOINC®:

منابع تنظیم آزمایش:

• فایل‌های تنظیم:
  Excel | Pdf
• گزارش‌های نمونه:
  گزارش‌های نرمال | گزارش‌های غیرنرمال

منابع به‌روزرسانی آزمایش: